Lieve Allemaal,

ZO 4 september.

Vandaag is de grote dag van de formule 1 en ik weet zeker dat Max Verstappen gaat winnen. Goed ik ben dan geen meestervoorspeller, half mens half waarzegger, maar het moet wel heel gek lopen.Jaaaaaaa! Max staat op 1! Jaaaaa! Geen safetycar op de weg. Max kan het ook zonder en … Oh! Het seizoen loopt nog. Nou ja toch goeie prestatie.

MA 5 september.

Het Arnhemse-Leeuwardense gerechtshof heeft na 15 jaar excuses aangeboden aan Rob B.  voor recherlijke dwaling voor de moord op zijn vriendin die daadwerkelijk zelfmoord heeft gepleegd.

Na 15 jaar pas excuses. Daar moet ik niet bij mijn vrouw aan komen. Of vriendin. Nou heb ik die beiden niet maar stel ik zou pas na 15 jaar excuses moeten maken over een zoen… nou ja u snapt me wel.

Di 6 september

Landbouwminister Henk Staghouwer stapt op want hij vond zich niet de juiste persoon in die functie. Je zou denken als je dit nu al een half jaartje doet dat je stag volhoud maar nee. Bovendien als je de boerenprotesten uit het verleden heb gezien dan kon je daar al uit concluderen of het wel iets voor jou is.  Vorige week stapte nog een VVD’er op omdat hij zich niet op zijn plek voelde omdat we niet echt humaan met ons asielbeleid omgaan. En deze man was speechschrijver voor Mark Rutte en Geert Wilders. Het is alsof je zegt naar meer dan 15 jaar, want zo lang zat hij bij de VVD, dat je Senseo koffie ineens wel smerig vind. 

WO 7 september

Het was druk op het werk en dus moet ik toegeven dat ik niet veel nieuws heb gevolgd. Alleen dat Engeland een nieuwe premier heeft en wat ik van haar weet ben ik benieuwd hoe de koningin daar op reageert. Oja en een niet nader genoemde columnist cabaretier is vandaag jarig.

Do 8 september

Het is een zwarte dag voor Engeland. De koningin is overleden. 96 jaar. Maar liefst 15 premiers onder haar bewind gehad. Merk nu dat er een thema ontstaat ware het niet dat deze column al een thema had. 

Ik vond het niet heel erg schokkend nieuws. Los van het feit dat ik geen kennis en liefde ken voor het Britse Koningshuis, ze zal vast voor mensen iets betekenen of iets betekend hebben , vond ik het vooral opvallend dat hele programmeringen waren omgegooid op televisie. Ik bedoel, er aandacht aan besteden prima maar om met mijn wijlen oma te spreken, die 94 is geworden, ze hebben ook gewoon neus,  oren en een mond. Ze was de langst zittende vorst. Nou en? Wij hebben de langstzittende premier. Hoewel daarbij hoop ik niet dat hij tot zijn 96e blijf zitten.

Vrij 9 september.

Ja en dan komt er voor mij toch een persoonlijk einde van een tijdperk. Bijna elke vrijdag gekluisterd voor de radio want dan was er die column. Die column waar bij ik elke vrijdag, bij welke bedrijf dan ook, even snel mijn werk wilde afmaken om de column te luisteren. Het excuus te hebben om te kunnen luisteren. Het werd een ritueel. Snel die order lopen, die chauffeur helpen en die kar met kratten op te ruimen.

De laatste jaren hoorde ik hem op de achtergrond in de kantine en luisterde ik hem later wel terug maar nu ben ik blij dat ik op vrijdag niet werk zodat ik nu deze column kon maken. 

Vorige week kreeg hij de hand toegereikt van Humberto om de column voort te zetten. En ik zeg doe het niet! Doe het niet. Allereerst heeft deze ode geen nut gehad maar je had al een keer afscheid genomen toen de grote Edwin wegging. Dan moet je weer van al die mensen afscheid nemen als je dan weer stopt en moet Timmertje weer naar de studio komen. Maar afijn tegen wie zeg ik het, je zal deze column toch niet lezen en wens voor de rest ook alle mensen liefde, liefde en nog een liefde.

Wat moet het toch heerlijk zijn geweest voor die asielzoekers in Ter Apel dat het gesprek op de live locatie studio van Op1 in Ter Apel ook daadwerkelijk gewijd is aan de crisisopvang in Ter Apel. Je moet er toch niet aan denken dat ze het in die gouden kooi  hebben gehad over de breuk van Nick en Simon. Die mensen hebben al genoeg ellende door ons en dat moeten we ze ook nog met onze ellende opzadelen.

Gelukkig was dit awkward (lees: Eva Jinek)  interview de dag ervoor en was het bij hun collega’s van de commerciële. 

Sowieso was het lastig te duiden deze week waar het nieuws nou echt om ging. Ik zag beelden van een hele grote groep mensen bij een enorm hek op een zichtbaar herkenbare plek. Toen het hek weggehaald werd begon iedereen te rennen en te schreeuwen en werd er chaos gecreëerd.

“Oké dat zijn vast vluchtelingen die vluchten van de erbarmelijke omstandigheden uit Ter Apel of een ander onprofessionele AZC.” Dacht ik.

Maar na goed kijken zag ik alleen blanke mensen er tussen zitten en dacht ik nog heel even dat het studenten waren die nieuwe huizen hadden gevonden die op die plek gebouwd waren. Maar nooit genoeg voor iedereen natuurlijk.

Het werkelijke verhaal is dat mensen, speciaal voor die dag, een boek wilden bemachtigen rondom het binnenkort sluitende spookslot in sprookjespark De Efteling.

Voor een attractie genaamd  “Spookslot” vond ik dat die attractie nog vrij lang open is geweest maar dat terzijde.

Het was ook de 25e sterfdag van Prinses Diana. Over een spookslot gesproken. Maar deze week hadden we onze eigen Diana  die er gelukkig op tijd bij is en ook er daadwerkelijk wat aan kon doen. Caroline van de Leeuw voelde zich jarenlang opgesloten in haar alter ego Caro Emerald.

 “Ik heb een monster gecreëerd” vertelde Carolien in diezelfde studio van RTL. 

En ik vraag me nu af of wij ook niet soms een soort van monster van onszelf hebben gecreëerd. Met Ter Apel en hoe wij omgaan met ons NS of Schiphol personeel bijvoorbeeld.  

Dan kunnen we mooi met ze allen samenwerken om monsters te creëren voor de opvolger van het nieuwe spookslot ‘Dans Macabre’.

Onlangs werd er uit het niets een stelling aan mij voorgelegd die alle andere stellingen te buiten gaat. Een stelling met zulke extreme uitersten waarbij ik gelijk dacht:  “Ja, dan kan je overal wel  een stelling van maken”. 

De stelling was “ Voor altijd een 1 persoonsbed of elke dag een frikandel speciaal”

Nou moet u weten dat ik al reeds in bezit bent van een 1 persoonsbed dus denkt u dat die keuze snel gemaakt is. Maar dan nog kies ik er alsnog een 1 persoonsbed bij.

Wacht heb ik wat gemist? Ben je ineens Vegetariër geworden, Marco? Of een veganist; die na het zien van een vleugje melk in de koffie al begint te hyperventileren. Zeer zeker niet.

Maar wat ik wel de afgelopen tijd heb gedaan is mezelf ingezet om bewuster te eten.

Misschien zal dit mensen ook nog afschrikken maar begrijp me niet verkeerd. Ik kan nog steeds een vers gebakken bal gehakt die met liefde persoonlijk voor mij is gemaakt niet weerstaan. Of  na een lange dag werken iets bij de snackbar hebben gehaald waar vlees in zit. Maar in de supermarkt of in het restaurant maak ik vaker een bewuste keuze.

 Ik zie het dan ook meer als een luxeproduct. 

Ik weet niet in hoever mijn keuze veel zal helpen na het horen van deze stelling maar voel mezelf er meer content mee met een beter leven keurmerk of vegetarisch.

Vooral na het horen van een bepaalde podcast en de protesten van de Boze Boeren Beweging is dat alleen maar versterkt.

Supermarkten willen steeds goedkoper vlees van onze boeren omdat zij er vanuit gaan dat wij, de consument, vlees steeds vaker als een norm zien.

De boeren hebben daar een oplossing voor. Dieren proppen in propvolle stallen was al een bekend fenomeen maar daarnaast, wat al 30 jaar verboden is, wordt er een wet overschreden waarvan zelfs Bernd, Camille en Sywert Grijpgraag het schaamrood van op de kaken krijgen.

Het molesteren van de staarten van varkens, zo kunnen ze ook niet in  elkaars staarten bijten omdat ze dicht op elkaar zitten, om daar dan weer goedkoop vlees van te maken. En die varkens zelf? Die komen later wel aan bod.

Tot mijn grote verbazing kozen 2 mensen voor elke dag een frikandel speciaal. Waaronder de persoon die de stelling opperde. Blijkbaar had die persoon ook de behoefte om de frikandel speciaal te promoten. Elke dag? Ik ben helaas visueel ingesteld en heb me helaas voorgesteld waarom iemand voor altijd een 2 persoonsbed wil hebben met elke dag een frikandel speciaal. En elke dag een nieuwe visualisatie.

Onlangs zag ik in een praatprogramma een item dat er steeds meer engelse woorden in de dikke van Dale komen. Zo hebben vooral jongeren vaak de neiging om awkward te zeggen in plaats van superongemakkelijk. Terwijl awkward eigenlijk raar betekend. Maar  omdat het  nu eenmaal makkelijker en stoerder klinkt gebruiken we awkward. Goed, ik wil niet hier de Paulien Cornelisse of Ronald Snijders, taalkunstenaars en komedianten uit de kleinkunst, uithangen maar ze waren er licht over verbaasd in dat programma dat het steeds vaker voorbij komt  dus in de Dikke van Dale. Wat raar is want de laatste jaren hebben we het alleen nog maar over  #metoo, dickpicks, lockdowns en boycot.

Maar ook hierbij denk ik omdat het in het engels is komt het stoerder of belader over. Als er iemand een stille disco organiseert zul je hem voor gek verklaren. Ik heb het ook met een silent disco maar daar gaat het nu niet over.

Als iemand tegen ons had gezegd dat we in december en januari een noodvergrendeling  in plaats van een lockdown hadden konden we hooguit denken dat we het tuinhekje flink op slot  moesten doen.

Het woord Boycot komt de laatste dagen wel heel vaak voorbij. Shell, Mcdonalds, Pepsi, Heineken, IKEA. De lijst is eindeloos  van bedrijven die Rusland boycotten omdat ze Oekraïne zijn binnengevallen. Ik zag een foto van de laatste dag bij een IKEA in Rusland. Het leek er  in eerste instantie op  dat de mensen wisten dat ze morgen in noodvergrendeling (zie je dat het niet werkt?) gingen  omdat ze dat later op  de dag verteld wordt  door de russische Mark Rutte of Ernst Kuipers.

Heeft u trouwens meegedaan aan de actie van Giro 555?

We waren ineens allemaal samen. Samen voor Oekraïne. Samen tegen Vladimir. Je mag hem trouwens gewoon Vladimir noemen van Halbe Zijlstra.

Samen voor Oekraïne. Kinderen die geld inzamelen, kleding massaal door mensen verzameld, de vluchtelingenstroom wordt met open armen ontvangen, mensen die met busjes en vrachtwagens dag en nacht mensen gingen ophalen bij de Grens,  opvangschepen, Nieuwe Azc’s EN…… Mattie en Wietse komen na een fikse ruzie  weer SAMEN.  Samen voor Oekraïne.

Ik zag tijdens die landelijke actie Chantal Jansen live overschakelen naar Wendy Van Dijk. Chantal en Wendy! Oké Chantal was in de studio en Wendy op lokatie dus er zat nog wel wat afstand tussen maar toch. Samen voor Oekraïne!

Glennis Grace en zoon bieden hun excuses aan in de supermarkt voor Oekraïne!

Jonge meisjes sturen Klitpicks naar Jeroen Rietbergen, Ali B en Marc Overmars! Voor Oekraïne. Niliefer Gündogän van Volt stuurde ook een klitpick voor Oekraïne maar daar zal we weer een rechtzaak van komen want dat kan natuurlijk echt niet.

Lil’Kleine zal iets minder vaker zijn vriendin slaan voor Oekraïne.

En Sywert Grijpwijk en zijn companen Bern en Camille van Grijpwijk geven hun verdiende geld voor de mondkapjesdeal aan Oekraïne.

Nee, das misschien wat overdreven natuurlijk! Bovendien zal dat voor de Oekraïners net een stapje te ver gaan en zullen ze, net als bij het KWF, het geld weigeren.

Maar wat ik me wel afvraag waarom we nu zo solidair zijn met de Oekraïners en niet altijd voor mensen die vluchten tijdens de Irak en Afghanistan oorlogen? Het blijven nog steeds onbekende vreemde mensen. Of heeft het dan toch met hun geloof te maken? Dan ken ik nog wel andere mensen met een vreemde religie die we moeten boycotten.

In de studio van dat programma hadden ze net een item over #metoo en het boycotten van Bn’ers die een dickpick stuurde als Ronald Snijders word gevraagd of we dat woord niet konden verNederlandse. Hij kwam met het woord Lulfie.

Als we nú tegen die BN’ers gaan zeggen dat ze nú een Lulfie gemaakt hebben dat ze het misschien minder stoer vinden en meer awkward vinden houden ze er misschien mee op.

En in de tussentijd sturen we SAMEN tegelijk een dikke vette Dickpick naar Vladimir.

Baudet heeft zijn nummer wel.

 

Het is einde van de maand en ik moest vandaag denken aan het woord kijkgedrag. Kijkgedrag associëren we met televisie. Want aan de hand van de kijkcijfers wordt ons kijkgedrag bepaald.

Ik las vandaag dat het interview met de jongere vriendin van Peter R. de Vries, die zich daar voor het eerst in het openbaar liet zien, een schamelijke 1,4 miljoen kijkers had.  Paar maanden geleden, kort naar de moord op de misdaadverslaggever wilde iedereen nog weten wie zij was, maar de vriendin wilde in de anonimiteit blijven omdat ze niet op de kracht van ‘de vriendin van’ haar succes wilde verdienen.

Slechts 1,4 miljoen kijkers! Ter vergelijking. De 2 na beste aflevering van het youtube programma Boos! trok 2,4 miljoen kijkers en Nee! dat was niet de aflevering van nu al een kleine 2 weken geleden. Die teller staat nu al op 10 miljoen kijkers.

We mogen van geluk spreken dat het boek en de documentaire over de  verrader van Anne Frank is teruggedraaid, omdat het simpelweg onjuist is wat daar in word verteld, want blijkbaar is het gedrag van de kijker om te kijken naar sensatie televisie.

Kijkgedrag kan meerdere dingen betekenen. Ook al noemen we dat geen kijkgedrag zoals met televisie.

Hoe kijken wij en hoe gedragen wij ons er bij?

Hoe kijken we als onze favoriete  filmpje, het nieuwe liedje van je favoriete artiest, de nieuwe aflevering van je favoriete serie of je favoriete columnist wel of niet  online is.? Tot zo ver de zelfbevlekking.

Hoe gedroeg de vrouw van Peter R. de Vries toen zij voor het eerst de hele jonge vriendin zag die bijna net zo oud is als dat zij en Peter getrouwd waren?

Hoe gedroegen de ministers zich tijdens het kijken op het bordes voor Rutte IV?

Hoe gedraag je je als je iemand net zo lang blijft aankijken tot die persoon realiseert dat zijn mondkapje op zijn kin hangt? Wees eens principieel man. Of je bent er voor of tegen. Maar niet er tussen in.

Hoe kijkt Jeroen Kijk in de Vegte als hij in de verte kijkt en hij voor de zoveelste keer dezelfde kutgrap moet aanhoren?

Mijn kijkgedrag naar vrouwen heb ik in ieder geval nog steeds niet in de hand. Want wat ik dan op dat moment ook doe, goed of fout, in mijn hoofd speelt dan al af dat ik op de stoel zit bij Tim Hoffman.

 

Normaal bent u van mij gewend dat ik een column maak over de afgelopen tijd met enkele wietse ertussen. but this is as far as it gets.  Zondagavond op pakjesavond zat ik thuis. Alleen. Moet u medelijden hebben? Nee. Sterker nog ik had helemaal vergeten dat het pakjesavond was. Zelfs op de avond zelf niet eens.

Alleen kan zo veel betekenen. Je kan je alleen voelen of zijn terwijl je dat niet bent en je kan je niet alleen voelen terwijl je alleen bent. Het thema alleen kwam bij mij langs die avond en zorgde voor de nodige emoties bij ondergetekende.

Dit kwam door 3 lineaire amusement TV-programma’s  die ik die avond wilde kijken die mij juist verdriet deden. Precies een week ervoor werd er, volgens de kijker, een vuil spelletje gespeeld in Expeditie Robinson door de medekandidaten waardoor de emoties hoog opliepen waardoor de kijker misschien wel dacht dat het programma had moeten ingrijpen maar als je de aflevering van zondag heb gekeken snap je ineens waarom.

Voor diegene die het programma niet kent het is een overlevingsprogramma met weinig eten en hele intensieve opdrachten in sport en spel en dan lijken 20 dagen heel weinig (dat is het zeker niet voor de kandidaten) maar als je als kijker al die tijd trouw kijkt krijg je het besef, zeker als de kijker er juiste maanden na kijkt, dat ineens heel goed.

Drie eilandbewoners, zoals de deelnemers worden genoemd, moest een puzzelopdracht doen maar kregen  tegelijk een berichtje van thuis. Man, kinderen, moeder, vader en neefjes en nichtjes. De tranen biggelden  over mijn wangen doordat ik Sandra, 1 van de deelnemers , kapot zie gaan op een berichtje van haar dochter die zegt dat ze haar mist. Je kon me wegdragen. Ondanks dat ik geen kinderen heb en moedergevoelens.

Ik was later content dat ik te laat inschakelde voor Sint en de Leeuw waarin Pauls huidige  sint en Paul deLeeuw het graf van Bram van de Vlugt bezochten en oude beelden liet zien waarin Sint in het verleden bij Paul op bezoek was. Maar Paul en de sint gingen ook op bezoek bij kinderen van een speciale school. Gevluchte kinderen die gedwongen gevlucht  zijn om naar ons land te gaan omdat we het hier goed hebben. De klas had nog nooit live een sinterklaas gezien en deze dolenthousiaste kinderen waren de uitzinnigste kinderen die ik ooit gezien. Een klas met heel veel kinderen en lieve meesters en juffen.  Maar als Sint en de Leeuw lief vraag waar hun papa’s en Mama’s zijn weten we dat ze nog daar zitten.  Vooral de Sint ontroerde me doordat hij van begin en eind aan het knuffelen was met een meisje uit Syrië.

Bij het laatste programma zag ik voor de 1000x iemand vragen, in dit geval Linda de Mol in haar eigen programma, hoe het met Andre van Duin ging na het overlijden van zijn vriend Martin en voor de 1000x zie ik een huilende Andre zeggen dat ie nog elke dag huilt. En ook ik huilde. Hij heeft moeite met alleen zijn.De komiek waar ik mee opgroeide is er niet meer. De presentator en acteur is bijna overal nu te gast en door heel veel vrienden is hij toch niet alleen.

3 mensen die ik niet ken. Sandra, Andre van Duin en het syrische meisje. Maar alles in mijn lijf schreeuwde om naar de TV te rennen om er in te springen om ze te knuffelen en met ze mee te huilen. Komt goed. Ik ben ook alleen en voel me niet alleen. Door jullie.