Het is einde van de maand en ik moest vandaag denken aan het woord kijkgedrag. Kijkgedrag associëren we met televisie. Want aan de hand van de kijkcijfers wordt ons kijkgedrag bepaald.

Ik las vandaag dat het interview met de jongere vriendin van Peter R. de Vries, die zich daar voor het eerst in het openbaar liet zien, een schamelijke 1,4 miljoen kijkers had.  Paar maanden geleden, kort naar de moord op de misdaadverslaggever wilde iedereen nog weten wie zij was, maar de vriendin wilde in de anonimiteit blijven omdat ze niet op de kracht van ‘de vriendin van’ haar succes wilde verdienen.

Slechts 1,4 miljoen kijkers! Ter vergelijking. De 2 na beste aflevering van het youtube programma Boos! trok 2,4 miljoen kijkers en Nee! dat was niet de aflevering van nu al een kleine 2 weken geleden. Die teller staat nu al op 10 miljoen kijkers.

We mogen van geluk spreken dat het boek en de documentaire over de  verrader van Anne Frank is teruggedraaid, omdat het simpelweg onjuist is wat daar in word verteld, want blijkbaar is het gedrag van de kijker om te kijken naar sensatie televisie.

Kijkgedrag kan meerdere dingen betekenen. Ook al noemen we dat geen kijkgedrag zoals met televisie.

Hoe kijken wij en hoe gedragen wij ons er bij?

Hoe kijken we als onze favoriete  filmpje, het nieuwe liedje van je favoriete artiest, de nieuwe aflevering van je favoriete serie of je favoriete columnist wel of niet  online is.? Tot zo ver de zelfbevlekking.

Hoe gedroeg de vrouw van Peter R. de Vries toen zij voor het eerst de hele jonge vriendin zag die bijna net zo oud is als dat zij en Peter getrouwd waren?

Hoe gedroegen de ministers zich tijdens het kijken op het bordes voor Rutte IV?

Hoe gedraag je je als je iemand net zo lang blijft aankijken tot die persoon realiseert dat zijn mondkapje op zijn kin hangt? Wees eens principieel man. Of je bent er voor of tegen. Maar niet er tussen in.

Hoe kijkt Jeroen Kijk in de Vegte als hij in de verte kijkt en hij voor de zoveelste keer dezelfde kutgrap moet aanhoren?

Mijn kijkgedrag naar vrouwen heb ik in ieder geval nog steeds niet in de hand. Want wat ik dan op dat moment ook doe, goed of fout, in mijn hoofd speelt dan al af dat ik op de stoel zit bij Tim Hoffman.