De vakantietijd is voorbij. Altans dat word door iedereen zo’n beetje gesuggereerd eind augustus begin September. Maar  mijn vakantie moest nog beginnen. Voor diegene die mij een beetje kennen hadden  diegene wel verwacht dat ik een massale stapel stripboeken mee op vakantie nam. Voor lange tijd was dit ook zeker het geval. Pocketboekjes en vakantieboeken van een niet nader genoemde eend in een matrozenpak die boordevol  strips en puzzels bevatten.  Maar ook daar was je snel mee klaar en zocht ik iets waar ik langer mee kon doen op vakantie.

Het eerste deel van de titel van deze column verwijst naar een sketch van ex-schuinsmarcheerder en tevens cabaretier Rob Kamphues.  Daarin speelde hij een geestelijk gehandicapt jongetje dat,  in plaats van een testhondje, als eerste de ruimte in word gestuurd. De door Rob Kamphues gespeelde, die ironisch genoeg ook Donald duck heeft gespeeld bij Kopspijkers,  geestelijk uitdagend jongetje gaat alleen weg als hij zijn Oki en Doki, raad u af om dit duo te gaan googlen,  vakantieboeken mocht meenemen. .  Maar daarmee werd ik ook geconfronteerd met mijn jarenlang meenemen van  stripvakantieboeken.

Gelukkig bestaat er een alternatief. De zogeheten leesboeken. Een wereld ging voor mij open.Dit jaar gingen er 2 boeken mee. Waaronder die van con-collega collumnist Youp van ‘T Hek. Geen zorgen. Een boekje van vorig jaar toen hij nog niet zo controversieel was met zijn columns. En nou zou ik een mooi bruggetje kunnen maken naar de #metoo schandalen maar daar heb ik in een vorige column al veel van bloot gelegd  en wil nog langer met deze column doorgaan.

Maar ik wil het wel hebben over andere Oki’s en Doki’s.  Zoals Theo Hiddema bij RTL Late Night. De 2e op de lijst Forteuh  ik bedoel Forum van Democratie. Naast dat  ik het niet eens ben met de man grotendeels ,als rechter in het verleden goeden dingen ook gedaan, maar door zijn onverschilligheid  moet je je misschien als zender afvragen waarom je deze man een podium geeft in RTL late night. Zeker niet als je  Peter R. de Vries tegenover hem laat zitten.  Peter is natuurlijk nationaal testbeeld geworden en die is ook niet ongemoeid om de confrontatie aan te gaan. Beiden hebben ook nog eens wat gemeen. Naast dat ze vrienden van Max Moszkowicz waren in het verleden hebben ze vaker ruzie aan tafel gehad. Maar  nog nooit echt met zijn tweeën. Laten we dat doen denkt RTL misschien. Das gewoon uitlokken van RTL.  Ik ben wel een beetje klaar met conflicten en ruzies bij praatprogramma’s. Natuurlijk moeten er dingen fel besproken worden en bespreekbaar maken maar laten we dit eens weer op een andere toon doen. Zachtaardig. Ik durf bijna te zeggen lief.

En dat brengt me bij het volgende. Tussen het boeken lezen en het nieuws volgen had ik het ook met 2 vrienden over Nederlandse televisie.  U zult misschien zeggen daar valt tegenwoordig geen eer meer aan te behalen.  De nieuwe generatie tv kijkers zijn eigenlijk youtubers. Óf ze zijn de Youtube vloggers óf ze zijn kijkers van die vloggers.  Ik begreep dat er nu zelfs een bioscoopfilm is gemaakt van 1 van die vloggers en dat die film nog succesvol was bij de jeugd ook. En nu hoopt u dat ik hier  satire bedrijf maar dit is echt waar! De film over een collage van iemands instagram fotos als film ligt al klaar. Dit was wel een grapje.

Onze generatie lijkt alleen maar te kijken naar de bekende streamingdevices en zeggen dan  dat er toch geen kwaliteit meer te zien is op televisie . Maar waarom worden dan jaarlijks de televizierring en de nipkovschijf uitgereikt? Met in beiden gevallen honderden keuzes om te kiezen en te stemmen? De nipkovschijf is een juryprijs en de telvizierring, die volgende week word uitgereikt  een publieksprijs. De ring staat natuurlijk puur voor populair en kán kwalitatief minder zijn.   Vroeger keek ik graag naar het gala omdat heel veel programma’s  die ik keek ook in de prijzen viel en helemaal niet bij de nipkovschijf. Heb ik al die tijd relatief platte programma’s gekeken?? Een van de vrienden attendeerde erop dat de nipkovschijf  niet veel beter is  als de televizierring. Want wie bepaalt nu dat deze  reonhoofden tv recenten gelijk hebben als een ieder ander? De laatste jaren zijn de 2 het met elkaar eens en krijgt een programma zowel de nipkovschijf als de televizierring.

Ik noem een Kopspijkers, De wereld draait door en Zondag met Lubach. Dit jaar is de luizenmoeder 1 van de genomineerde en de favoriet. De Nipkov hebben ze al. Meestal als een genomineerde net de ring niet wint word er gezegd dat men in januari zat met uitzenden en hun publiek ze zijn vergeten. Maar dat zal in dit geval niet zo zijn. Maar willen de makers de ring wel winnen? Ze moeten er toch niet aan denken dat ze in het zelfde rijtje vallen als winnaars als Gewoon Jan Smit (2004) en de Bauers (2005)? De andere genomineerde zijn Expeditie Robinson en Beau five days inside. Nicolette Kluiver zegt al dat ze geen kans maken met Robinson. Maar ik wil het voor ze opnemen. Of eigenlijk Beau.  Beau zag ik voor het eerst op televisie in zijn eerste programma “alles voor de kijkcijfers”. Mijn vriend vroeg zich trouwens af waarom er gestemd moet worden op de televizierring als het blad televizier dit ook kan checken via kijkcijfers maar dit ff terzijde. Beau ging daarna naar RTL boulevard waar hij bekend werd als kakker. Maar Beau is geen kakker.

Beau is lief.

Lief aan tafel tijdens gesprekken.  Lief tegen Fernando Ricksen toen hij openhartig praatte over zijn ziekte.  Beau is lief tegen subculturen. (van SBS red) Beau is lief tegen daklozen Beau is lief tegen paragnostische misdadigers op TV.  en Beau is lief in ‘Beau five days inside’ Hij mag ‘m winnen.  En dan gaan we het net zo doen als met Donald Trump  dat we met de hele media gaan denken dat Luizenmoeder wint maar dat uiteindelijk Beau met de prijs van door gaat.  Maar Beau lacht toch wel. Beau is naast genomineerd voor de ring ook genomineerd als beste presentator. Samen met Umberto Tan. Zei presenteerde ooit RTL late night. Beau had graag het stokje overgenomen van Tan maar het werd Twan. En Beau lacht nu in zijn vuistje. Maar we kunnen het ook anders doen. Dit jaar is er een nieuwe categorie bijgekomen. De digital impact award. Een prijs voor het programma dat verder gaat via hun site of app.

Ik wil een nieuwe prijs toevoegen. De Beau mondig Award. De prijs voor de liefste op TV

 

Ik kreeg onlangs weer inspiratie om iets te vertellen toen ik in de trein zat naar Nijmegen. Thuis keek ik terug naar mijn aantekeningen. Ik merkte dat ik een beetje weer achter liep. Meestal halen cabaretiers en columnisten het nieuws in, terwijl bij mij nog steeds het nieuws mij inhaalt. Nou zal ik geen landelijke bekendheid krijgen dus ik hoef me geen zorgen te maken dat door mijn column Stef Blok opstapt. Maar waarom bied deze man zijn excuses aan voor wat hij vind? Het is toch raar als hij er op terugkomt wat hij vind?  Ik zal het nog steeds niet met m eens zijn maar als hij dat gewoon vind en daarbij blijft is hij eerlijk en oprecht.

Ik kijk terug in mijn aantekeningen en zie dat ze dateerde van mei van dit jaar. Dat weet ik omdat ik had opgeschreven dat iedereen op Facebook  poste dat hij of zij stil is op 4 Mei.  Terwijl je dat  echt niet hoeft aan te geven wat normaal hoort te zijn.  Als er nou eens mensen zijn op Facebook die zeggen “ik-ben-niet-stil-omdat-het-me-niet-interesseert-en-het-dik-72-jaar-geleden-is-op-4-mei dan vind ik dat je het moet poste. Maar dat word dan weer niet gedaan. Eerlijk en oprecht. Uw merkt misschien al het thema van deze column.

In de trein naar Nijmegen ging ik naar de 4Daagse om, zoals ze dat noemen, mijn vader in te halen bij de finish. Ik had een boek meegenomen en ging in de stiltecoupé zitten. Vroeger zat ik daar zelden of nooit maar als ik er een keer zat  dan had  ik wel eens gezegd tegen mensen “joh maak je niet druk” of “ik hoef toch geen doofstommetje te spelen?” of “waarom is de stiltecoupé zo groot voor die paar die stilte willen hebben in een trein?” Dat laatste ben ik het nog wel mee eens.

Maar nu keek ik het dus vanuit mijn eigen perspectief. Dat ging verrassend heel lang goed. Totdat de laatste halte voor Nijmegen er een groep dagjesmensen aankwamen die constateerde dat de trein behoorlijk vol zat vanwege het grote festijn. Want niet alle mensen komen daar alleen maar om te lopen of om iemand op te wachten!

HIER IS NOG PLEK! MENSEN HIERHEEN! ZO! HE! HE! IK ZIT!

Die zin heb ik nooit begrepen. Mijn moeder zei dat ook altijd als ze ergens ging zitten. Tegen wie zeg je dat? We hebben allemaal kunnen zien inclusief jijzelf dat je bent gaan zitten. En als iemand dat niet heeft gezien zal het iemand aan zijn reet roesten dat jij bent gaan zitten. Word ik nou een mierenneuker vanuit de perspectief stiltecoupé boekenlezer? Ondertussen lopen de rest van de groep ook de coupe binnen.

O DIT IS EEN STILTECOUPE!

WAT?

EEN STILTEEEEH COOOUUUUPEEEEE!!!!

Dit ging nog een paar seconden door  over de stiltecoupé totdat ze allemaal zaten en best gehorig gingen praten alsof ze het nooit over een stiltecoupé hebben gehad. Ik merkte ook aan mezelf dat er ergens toch een vleugje irritatie naar boven kwam. Mijn eerste gedachte, en die vaak naar boven kwam drijven, neigde om op te staan en te zeggen

KUNNEN JULLIE MISSCHIEN EVEN STIL ZIJN IK PROBEER HIER TE LEZEN DIT IS EEN STILTECOUPÉ!!

Maar ik durfde het niet. Nou ja ik durfde het wel maar ik vond het ook raar om er wat van te zeggen. Wie ben ik om hun mond te snoeren? Een beetje de superieure stiltecoupe boekenlezer. Bovendien was het nog maar 10 minuten ook al voelde het als een half uur. Na over en weer in mijn hoofd of ik er nou wel of niet wat van ging zeggen hoor ik een dame 2 stoelen rechts zeggen

NEE ZE KAN DAAR GEWOON ZITTEN HOOR!!!

Er was een flinke discussie aan de gang , die ik u zal besparen,  en een vrouw voor me, die aan mijn kant stond, stond wel op en ging een betoog houden  dat als lijdraad  had waarom mensen niet heel even stil konden wezen?

NOU DE ENIGE DIE IK NOU HOOR PRATEN BENT U MEVROUW!!!  Zegt de dame die als eerste zat. Blijkbaar mag je in een stiltecoupé niet zeggen dat mensen stil mogen wezen. Voor de rest wel alles.

Ik had het natuurlijk voor deze mevrouw willen opnemen maar de feestgangende dagjesmensen waren niet voor reden vatbaar na zo’n uitspraak. Maar aan wiens kant ik ook stond ik heb met plezier naar al deze mensen gekeken en geluisterd. Waarom? Moet u dat nog vragen?

Ik ben blij dat u nog niet massaal van Facebook bent afgegaan. Ik heb er zelf ook over nagedacht om dezelfde reden misschien als u. Niet vanwege de privacy maar omdat 80 procent wat je vind  zijn reclames  en heel veel spelletjes verzoeken en overige onzin. Dus dat had wel veel tijd gescheeld. Maar je blijft voor die 20% en die vind ik net iets belangrijker en kan ik mijn column nog promoten op Facebook. Ohw!

En dat kan ik natuurlijk ook via de andere sociale media  doen maar die zijn zoals u weet ook gewoon van Facebook. Kijk dan heeft zanger Dotan het beter voor elkaar. Die gaat gelijk van alle sociale media af. Ik dacht ook al die tijd dat ’t aan mij lag. Iedereen was ineens fan van Dotan terwijl ik kende m alleen van “Home” .Die ik ook nog niet eens goed kon verstaan. Want zong die nou? Hij was net zo onverstaanbaar als de trollenkoning uit de Efteling.

Waar ik wel me aan erger bij mensen op Facebook is dat ze het woord gezichtjesboek gebruiken. Want dat is grappig ofzo op een of andere manier. Oke de eerste keer in het begin misschien maar enkele van u blijven het nog steeds zeggen. de grap is gemaakt hoor. Doe het dan ook bij de andere sociale media als Snapbabble en Tjilpen. En als u het nu niet snapt zeg dan ook gewoon weer Facebook.

Ik zie soms mensen op Facebook dingen delen of zeggen over artiesten waar ik zelf ook geen fan van bent maar dan hele nare verwensingen naar toe maken. Dat de hemel Lemmy van motorhead en David Bowie en Prince willen ruilen voor Jan Smit en Frans Bauer. En ze weten sowieso met deze post dat dit niet gaat gebeuren. Maar als het er op aankomt schrikken die mensen zich toch rot als een Jan Smit ineens een Aviciitje gaat doen. Misschien pas als u leest dat hij gestikt is in een paling ofzo omdat dat de doodsoorzaak is dat u dan een beetje beter gaat slapen.

Maar daar gaat de muziek niet van minder gedraaid worden. De radio draait nog net zo vaak jan Smit, David Bowie en Avicii  als voor hun dood. Wat u ook plaatst op Gezichtjesboek

 

 

 

Ik wilde het in deze column eigenlijk hebben over de terreurkinderen die tegenwoordig je bij de supermarkten opwachten om je gratis meuk die je tegenwoordig krijgt bij je boodschappen, afhandig te maken en dat dit steeds dwingender gebeurd.

Maar toen kwam het nieuws over 2 grote helden in de cabaretwereld die zich als kleine kinderen gedragen op Twitter. Vorige maand nog had ik het er over dat iedereen wat toleranter met elkaar om moest gaan. En daar is deze maand al niet aan gehouden.  Degene die daar voor mij uitspringen als cabaretliefhebber zijnde zijn  Paul &Youp. Om met Youp te spreken (lees: zijn column) Wat was er aan de hand? Paul verweet Youp in zijn vorige column  dat je het niet kon maken om  bepaalde mensen relnichten te noemen anno 2018. Youp reageerde daarop dat hij dan uiteindelijk niet  wil langskwam in  ‘de kwis’ , een Tv-programma van o.a. Paul, omdat hij denkt dat Paul niet tegen een grapje kan.

Ik wil  niet politiek correct zijn dus ik ben het eigenlijk met beiden niet eens. Paul heeft jarenlang als hij een  opmerking maakte over een doelgroep onder de noemer minderheid, die geen minderheid moet zijn uiteraard,  beledigd, symboliseerde  met handgebaren  dat het hier on de noemer theater viel en riep daarbij “mensen Cabaret Cabaret”. En ik heb dat onthouden omdat ik het zelf ook gebruikte als ik een grap maakte die misschien over het randje gaat.  En zo erg is het woord relnicht niet toch? #vindik. Niet erger dan de andere scheldwoorden voor Poot, flikker of poepstamper. “Cabaret mensen Cabaret”!

Maar om dan daar in tegen een televisieprogramma af te zeggen vind ik dan niet nodig en zelfs kinderachtig. Niet bang zijn voor een grapje naar Paul en bang zijn dat hij er niet tegen kan. Dat is niet jou probleem.

En waarom vertel ik mijn mening over deze 2 volwassen heren? Deze heren o.a. vertegenwoordigen ons op Televisie over hoe  ver we kunnen gaan met grappen over wie of wat dan ook. Of ze nou hilarisch zijn of gewone domme mannenhumor. En ook daar is niks mis mee mevrouw/meneer van de Gijp. Voor het geval u me belaagd met twitter. Word trouwens lastig want ik heb het niet.

De vertrutting die er nu heerst  en de politieke correctheid en de normen en waarde hebben we te danken  aan de puinhopen van 8 jaar  Balkenende saga I II III IV. En ons huidige kabinet, dat ook alweer een trilogie is geworden, benadrukt ons ook op onze wetten en onze normen en waarde waardoor we minder geneigd zijn om over de scheef te gaan. Mogen we niet weer is een keertje naar links of naar rechts wijken van de afspraken?  En juist het boegbeeld van die VVD en onze wetten en normen is nu opgestapt om een zogeheten leugentje om bestwil. In de voetballerij noemt men dit een Schwalbe Zijlstra.

Daarom is voor veel mensen de luizenmoeder een verademing.  Zodat u nu denkt “Oh dus we kunnen die dingen gewoon nog wel zeggen”? Van mij wel! Laat het alleen niet zien dat u het echt meent.  En voor diegene die dit te ver gaat en het hier niet mee eens is wil ik ook niet meer horen zingen “Hallo allemaal wat fijn dat u er bent” ; zeker niet nadat u het afgelopen weekend voor het eerst met carnaval heb gehoord en niet weet waar het vandaan komt!

Flikkeropgodverdegovertyfustering! “Cabaret!” “Cabaret!”

Een vriend attendeerde me erop dat hij al lang geen neutities heeft geconstateerd. En ik moet ook toegeven dat het alweer  een tijdje geleden is. Het word ook steeds voor mij moeilijker om wat te bedenken. Vooral over wat ik vind.  Ik vind wel iets maar kan ik het ook zeggen? Voordat ik door voor- en tegenstanders achternagezeten word met fakkels en hooivorken.  Zwarte Piet, Panamapapers, en daarover gesproken ook het koningshuis, het nieuwe kabinet, de homofobe grapjes van Rene van de Gijp, de # metoo discussie en natuurlijk de belangrijkste,………………wat ik van de nieuwe Star Wars vind. Zo langzamerhand gaan we de #ikvind  aanmaken om je mening te verkondigen.

Waar ik wel iets van vind is over dat Thierre Baudet politicus van het jaar is geworden. Baudet en Wilders zijn voor mij net als moslims voor hen. Ik ben opzich niet tegen deze mensen maar wel tegen hun ideologie. Maar goed hij had ook niet zoveel concurrentie. Een groentje genaamd Klaver en een VVD corrifee Klaas Dijkhof die bekend is geworden door zijn grapjes in de slimste mens en een wat gezette vrouw aanrijd in het dorpje Oranje tijdens de confilcten over de AZC’s.  Dat laatste word bij deze sympatieke man nog wel eens vergeten.

Mijn jaar werd gedomineerd doordat ik mijn 1e jaar achter de rug heb bij IKEA Delft. Ook zij hebben een soort gedragscode dat vergelijkbaar is  met de #metoo discussie. Dit gaat niet alleen om hoe je met mensen omgaat maar ook hoe je met IKEA zelf omgaat. Dus verwacht van mij geen IKEAgrapjes. Dat mag dus niet.  Wat ik er ook #ikvind.  U daarentegen mag gewoon de clichegrapjes maken over IKEA zolang u niet zelf voor dit bedrijf werkt. Mocht u grapjes willen maken  en geen clue kunnen bedenken kunt u altijd nog zeggen dat hij er niet bijgeleverd is terwijl dat wel gezegd is. Maar dat heeft u niet van mij.

Ik vind wat van slogans.  RET (Rotterdamse Elektrische  Tram) heeft al een tijdje de slogan Aardig Onderweg. Als je als Openbaar Vervoer  de reputatie heb waarvan mensen vinden dat je je niet vaak aan je tijden houdt kan je volgens mij niet wegkomen met een slogan als Aardig onderweg. ”

Er gaat niets boven Groningen “Ik zou me meer druk maken met wat er onder ligt.

En de ergste. “Limburg je zal er maar wonen” Ik weet dat het gaat om de natuur en de prachtige oudheid van de steden maar iedereen denkt toch bij zo’n  slogan weer aan de PVV, zijn aanhangers, Jos van Reij, Camiel Urlings en Onno Hoes.

Ik vind iets van Anouk. Ik was jarenlang die-hard fan van Anouk. Goeie zangeres en een lekker wijf. (#vindik).  Uiteindelijk wist ik heel veel over haar achtergrond,  haar geschiedenis voordat ze  beroemd werd,  en wie zij was als persoon. Anouk Teeuwe trad op in een klein bruin kroegje in Den Haag waar ze werd ontdekt door haar toemalige manager en ook de frontman van de Golden Earring  Barry Hay. Ze had wel zangtalent maar moest nog wel aan haar stem werken verteld ze in interviews. De rest is geschiedenis. En hoewel ik de laatste jaren  niet zo met haar muziek meer bezig bent hield ik wel nog van haar recht-voor-zijn-raap mentaliteit.

Tot 2 weken geleden toen ze bij The voice of Holland 2 zangeresjes naar huis stuurde; tegen de regels in van The Voice. Niet omdat ze niet kunnen zingen maar omdat hun mentaliteit nog niet in orde is. Dit zij ze bij Umberto Tan. Oke het is het tegenovergestelde van hoe Anouks carriere begon (goeie mentaliteit maar dus nog aan de stem werken) maar had Anouk deze meiden niet ook een kans moeten geven?  Ook al hou ik niet van het concept van the Voice het is wel een sprinkplank voor deze meiden om verder te komen. #vindik

Over Umberto Tan gesproken.  Ik heb voor u naar de big music quiz gekeken. Ik kijk wel eens naar een popkwis op de NPO, maar die zijn wat kleiner en intiemer. Groter is niet altijd beter en  dit programma van RTL heeft meer iets van een ‘ Ik hou van Holland’  gehalte dan popkenniskwis. Het enige verschil zijn de vragen en een ander soort persoonlijkheid die presenteert. Met soort hoop ik niet dat ik racistisch,  seksistisch en haarracistisch ben. En Ja,  dat laatste bestaat ook.

Goed over naar het jaar 2017. 2017 was weer een verschrikkelijk rampjaar. De sexschandalen, de vermiste en omgebrachte meisjes, helden die zijn ontvallen (lees: Tijn en Eberhard van der Laan), aanslagen en de orkaan Irma. Ik neem ze nu in een sneltein met u door, niet om oneerbiedig te zijn maar u er vast genoeg al van weet en genoeg er van al op u netvlies heeft staat dat ik u er niet mee lastig val.

Maar dan is er toch nog een klein licht puntje aan de horizon. Een van de grootste massa genocides uit onze vorige eeuw is nu eindelijk berecht en aan het einde gekomen. Ik heb het natuurlijk over ‘Srebrenica massacre’ . Goed 1 ad glaasje op verder en het is weer verder met de orde van de dag. We hebben het hier over midden jaren ’90. Een van onze zwarte bladzijdes in der geschiedenis. ‘ De val van Srebrenica’  is opgenomen in ‘De canon van Nederland’. De 50 belangrijkste Nederlandse gebeurtenissen aller tijden. Daar zit niet eens de moord van Fortuyn en Van Gogh bij. Dat zit dus diep. erg diep.  En laten we wel wezen wat weten wij er nu eigenlijk van?

Wij onthouden nu alleen die Paljak van een Slobodor Praljak (die trouwens voor de oorlog in Srebrenica filmregisseur was dus misschien is dat de reden dat hij als enige zelfmoord heeft gepleegd; voordat er meer aan het licht komt) die dus zelfmoord pleegt en onze dutchbat team o.l.v. Thom Karremans, die op zijn buurt een schemerlamp cadeau kreeg van die andere schurk Ratko Mladic, honderden moslims de dood in hebben gejaagd. En dit is niet omdat ik nou zo sterk toentertijd het nieuws volgde maar omdat ze het zelfs bij Kopspijkers het bespraken.  Waarom hebben we het niet vaker hier over? . Of doet het u niks omdat het hier om Moslims gaat? Of vind u dat deze Servische commandaten misschien een te kleine straf hebben gekregen?

“ik kijk liever naar een darttoernooi dan naar een homostel dat gaat trouwen”. Tenminste dat vind Rene van de Gijp.  Ik moet de eerste vriendengroep nog meemaken die me het ultimatum geeft om voor 1 van deze evenementen naar toe te gaan.  Als die er straks wel zouden komen dan zit ik wel met een probleem. Ik heb namelijk niks met darts.

Maar nu echt! Wat vind ik als man van de #metoo discussie? Nou euh Nou euh. Nou, allereerst vind ik het raar dat die jonge slachtoffer acteurs die voor de camera hun kleding uit hebben gedaan   voor regisseurs als bijv. Job Gosschalk wel heel snel overstag zijn gegaan.  “Ja hij zei dat ik mijn broek naar beneden moest doen . Ja ik wist niet beter. Ik wilde wel die filmrol. ” Ik hoef hier niets aan toe te voegen, denk ik. Het is al grappig op zichzelf.

Maar wat ik er dus van vind? Ik vind euh nou ja euh dat we in  het nieuwe jaar iets toleranter mogen zijn naar elkaar (zeggen ze dat niet van elk jaar, maar goed) en ook al is de #metoo zeer belangrijk laten we dan ook niet te veel heisa erna omheen maken en niet te snel ergens voor in de bres springen. Twitter word nu de on-sociale media genoemd. Niet alleen reageren we te snel daarop we regeren ook weer te snel op die tweets. Dus ook buiten de twitter om.  Heb elkander lief, maar dus niet te lief. #vind ik.

 

 

In de afgelopen weken waren mensen in spanning en in  de ban van  2 dingen op televisie. De 2e kamer verkiezingen en wie is de mol? Maar liefst 18 kandidaten  staan op een lijst groter dan het verkiezingsprogramma van de PVV. Doel van deze kandidaten is om de pot met geld te kunnen beheren in de finale. Verschillende opdrachten  hebben de kandidaten gedaan om deze finale te halen. Spelletjes bij het jeugdjournaal, keiharde confrontaties met televisiepresentatoren en kort vragen beantwoorden en die te onderbouwen door op een knop te drukken voordat de tijd om is. Ondertussen worden er allerlei verbondjes gesloten. Behalve met de PVV. Met zijn schreeuwen en twitteren langs de zijlijn en het niet vaak meedoen met de opdrachten word hij vaak gezien als molhoofdverdacht. Ook Henk Krol heeft verdenkingen op zijn naam staan doordat hij WAO AOW door mekaar haalt. Als hij in een kabinet zit mogen mensen maar tot hun 65e in een ziektewet zitten. Is dit een Jochem van Geldertje of een molaktie? De kleinere kandidaten worden het minst verdacht. Halen zij de eindstreep wel? VNL heeft wel een joker. En hij heet Jan Roos. Al helemaal in het begin moest Ancillia Tillia van de piratenpartij al vroeg het spelveld verlaten omdat ze zich had verslaapt voor een radioochtendprgramma. Kandidaat SP sluit kandidaat VVD uit. Zij zitten zo in hun partij te mollen dat ze straks net als de PVDA een rood scherm krijgt an het eind van de rit. Groenlinks zorgen ervoor dat het speelveld word gedraaid in het spel. Zij zijn, zoals zij dat noemen, de gamechanger. Uiteindelijk gaat het dus niet om de mol. In de finale zittten dus 3 finalisten. De winnaar de verliezer en de mol. De mol zoals de kandidaten, en dus bij het juiste eind hadden,  het noemde;  het verkeerde populisme. Dit zijn kandidaten die altijd in het spel blijven waar je niks tegen kunt doen maar die altijd roet blijven gooien tegen de andere kandidaten.

Terwijl u zich druk maakt of er een squirtel te vinden is in een wanhopige speciaal pokemonevenement gemaakte dierentuin kan vinden, of dat je je druk maakt over Eftelingracisme, of je daar weer druk over maken op Facebook merkte ik op dat het al een paar maandjes geleden is dat ik een nieuwe column heb gemaakt. Het nieuws en de hunkering om een nieuwe te maken ontstond doordat de Julianabrug in Alphen a/d Rijn 20 juni jongsleden eindelijk weer bereikbaar is.

Precies een jaar geleden ontstond de ramp met de hijskranen op het onstabiele platform; toen ik ook ontertussen mijn eerste column schreef voor neutities. Ondertussen is Alphen a/d Rijn bezig met een nieuwe brug die de Koningin Maxima brug gaat heten. Dit project heeft zolang geduurd dat de brug in eerste instantie de Koningin Beatrix brug ging heten maar dus door de lange voorbereiding hebben ze een generatie overgeslagen. Maar goed een brug nu nog vernoemen naar een afgetreden Koningin, die nu ook als prinses al zolang meegaat zou hooguit zijn plek kunnen vinden in het Archeon.

Goed, laten we duidelijk zijn. Ik ben hier niet om Alphen a/d Rijnaren te pesten. Ik vind het ernstig genoeg dat hun stad nu bekend staat van onstabiele hijskranen en koopjesjagers als Tristan v/d Vlis.                                                                   Het is verjaard. Dan mag het.                                                                                                                                              Het is sowieso  vervelend genoeg dat steden nu bekend staan om hun nationale rampen. Denk aan de bijlmerramp, Enschede met de vuurwerkramp, Apeldoorn met de aanslag op Koinginnedag en de ramp van Volendam. De aanstichters lopen nog vrij rond.  De aanstichters van Trosmuziekfeest op het plein.

Als verwant Star Wars aanhanger heb ik een paar weken geleden me weer lopen verkneukelen achter de kijkbuis om hun paradepaardje Star Wars celebration weer werd gehouden. Op dit evenement komen honderden fans op af om hun acteurs personages en de laatste nieuwtjes in leven de lijve te zien. Dit was een volledig weekend Livestreamend te volgen. En ja sorry dat is misschien de echte reden voor mij dat ik mij ook met onnodige tijdverdrijf vermaak.

Het is voor de 3e keer dat Celebration in  Europa was. Of nou ja Europa. London! De Brexit zorgde ervoor dat de presentatoren van Celebration niet telkens met grapjes zich moesten af vragen waarom het nu celebration europe heet.   Waar Engeland nu precies bij hoort, ze hebben ziczelf in ieder geval met deze ramp op de kaart gezet!